Produkt to nagranie oraz materiał teoretyczno-praktyczny w PDF
Co znajdziesz w nagraniu:
1. Skąd się biorą tzw. wzorce relacji oraz kilka informacji o ucieleśnieniu i stylach przywiązania.
2. Dlaczego powtarzamy zachowania, które nam nie służą?
3. Somatyczna rozgrzewka z kategoriami języka ruchu związanych z relacjami.
4. Jak ruch, słowo i kreatywna perspektywa pomagają w przyjrzeniu się wybranej relacji z drugą osobą?
5. Pogłębiona praktyka ruchowa i nagrana praca na forum z 4 osobami prowadząca do odnalezienia cennej potrzeby emocjonalnej.
6. Podsumowanie
Wybrane myśli, koncepty, teorie - które są rozwinięte w wysyłanym materiale PDF:
- „Uzdrowienie jest możliwe. Każde istotne doświadczenie ciepła i zrozumienia nakłania mózg do budowania nowych, zdrowych połączeń w sieciach nerwowych biegnących pomiędzy korą przedczołową a ciałem migdałowatym”. – Sarah Peyton
- Mózg człowieka we wczesnym dzieciństwie rozwija się, czerpiąc wzór z mózgów osób, z którymi spędza najwięcej czasu. To dlatego mówi się, że uwewnętrzniamy sposoby reagowania na stres naszych rodziców, ich zdolność lub brak zdolności do budowania relacji i innych życiowo ważnych umiejętności. c
- We wczesnym dzieciństwie nie mamy rozwiniętych funkcji poznawczych. Nie działa jeszcze jawna pamięć zdarzeń. Ważne emocjonalnie doświadczenia zapisują się bezpośrednio w układzie nerwowym bez świadomego do nich dostępu, bo taki jeszcze nie istnieje.
- Dziecko wykształca różne systemy napięć, aby poradzić sobie z trudnymi emocjami i przetrwać. Mówi się, że system nerwowy i neuromuskularny zakodowuje wzorce naszych wczesnych relacji z bliskimi osobami (za Katyą Bloom). Powtarzające się ruchy obserwowane u dziecka często nie są wyrazem ekspresji, ale sposobem na przetrwanie – drugą skórą.
- Jeśli chcemy się zastanowić, czemu jakaś emocja wciąż wraca, dlaczego jest tak silna, potrzebujemy sięgnąć do ciała. Tam poszukać wzorca, reakcji, żeby móc ją zrozumieć i być może uwolnić.
- Na szczęście nasze mózgi są elastyczne – bez względu na to, jakie były nasze początki, możemy się zmieniać. Mamy umiejętność uczenia się bycia w relacji, kochania innych i pozwalania im, by nas kochali. Możemy leczyć rany relacyjne, aby czuć prawdziwą wzajemność, dawać i otrzymywać życzliwość.