To były piękne zajęcia - pełne spokoju, głębi i przestrzeni. Ruch wymyka się słowom. Były naraz i struktura, i merytoryka, i bliskość, i delikatność. Bardzo dużo dla siebie z tego wzięłam, znalazłam obszary mocne i znalazłam takie do zaopiekowania. Ciekawe było połączenie ruchu i możliwości rysowania. Różne bodźce - opowieść o tym samym. Spotkanie kobiet. Piękno. Bezpieczeństwo. Zaufanie. Bardzo dziękuję za prowadzenie.

Dla mnie to początek drogi do słuchania ciała i kierunku od ciała do intelektu. Chcę ją kontynuować. Co zyskałam? Moje ciało się znacznie uelastyczniło, bardziej się ugruntowałam, dałam sobie zgodę na przeżywanie nieprzyjemnych uczuć, jestem zdecydowanie bliżej siebie i jestem bardziej sobą. Akceptuję to. Do pracy z dziećmi zebrałam wiele ćwiczeń. Dziękuję. Ciało w emocjach - emocje w ciele. Ścieżka zmysłowo-uczuciowa, duet, który opowie o Tobie wszystko, jeżeli mu na to pozwolisz. Odsuń wszystkie myśli budujące Twoje przekonania, zacznij czuć, odczuwać, a przekonasz się jak dużo o sobie się dowiesz. Warto.

Przyjaciele mówili - zadbaj o siebie! Terapeuci mówili - jesteś ważna, uwierz w to! To było jak nakazywać osobie garbatej: wyprostuj się! W ruchu zrozumiałam, poczułam, doceniłam. Każde warsztaty były dla mnie odkrywaniem nowych obszarów siebie. W każde zajęcia wchodziłam z jakimś lękiem, niepewnością. A podczas warsztatów rozwiązanie przychodziło z zupełnie nieoczekiwanego kierunku i w wymiarze dużo pełniejszym, niż tego się spodziewałam.

Dzięki warsztatom mogłam poczuć, że moje ciało zawsze i bez względu na wszystko jest moim największym sprzymierzeńcem. Wielką radość sprawiło mi zawierzenie mu i autentyczności jego potrzeb wyrażanych zawsze najprościej – odkrycie tej prostoty było dla mnie dużym wzruszeniem. Zmienił się nie tylko mój stosunek do siebie samej, ale do innych ludzi. Mam znacznie więcej szacunku i cierpliwości do potrzeb ich ciał, które teraz łatwiej mi zauważać. Nie będzie przesadą, jeśli powiem, że po tych zajęciach czuję się mocniej osadzona w świecie i mam w sobie o wiele więcej radości. Takiej po prostu, że jestem, tu i teraz. Agnieszko, bardzo, bardzo Ci dziękuję.

Dziękuję Ci, Agnieszko, za twoją pasję, doświadczenie i mądrość ruchową i życiową 🙂 Z warsztatów zabieram ze sobą: jestem ucieleśniona, a język ciała jest tak samo ważny jak słowa, nawet bardziej prawdziwy, bo poza świadomością, przetworzeniem intelektualnym; ruch ma wpływ na wszystko, jest najbardziej naturalnym obszarem mojego życia; spojrzałam na siebie jak na integralną całość w różnych obszarach ciała, myśli, emocji, relacji. Zadziwienie, niedowierzanie. Jak to możliwe, że ruch ciała jest tak uzdrawiający dla ducha, emocji, relacji, myśli. Proces, który przeszłam, przyniósł dla mojego ciała wiele konsekwencji, z bolesnych, przerażających sił w dobroć i miłość. Opisywanie tego wymaga wielu słów, wolałabym to pokazać ruchem.

Analiza Ruchu pozwala mi być bliżej siebie: lepiej czuć swoje ciało, odczytywać jego sygnały, bardziej szanować jego potrzeby. Uczę się wykorzystywać zdobywaną wiedzę o ruchu w pomocy sobie samej, w zakresie ponoszenia mniejszych wydatków energetycznych i radzenia sobie ze stresem. Uczę się innego kształtowania relacji. Dostrzegam pozytywne zmiany w podejściu do siebie samej i innych. Kiedy coś chcę zmienić w swoim podejściu, czasem myślę, a raczej próbuję poczuć, jaki to mógłby być ruch.

Aga, po raz kolejny dużo zabieram ze szkolenia - poznawczo i rozwojowo. Układają mi się w głowie i w ciele wzorce rozwojowe, kształty, akcje - mam swoje ulubione ścieżki i takie, które mnie zaciekawiają. Rozwojowo zabieram zdanie połączone z doświadczeniem wielu dobrych i zaskakujących spotkań na tym szkoleniu. Lubię bardzo patrzeć i doświadczać tego, jak pracujesz!

Praca na grupie pozwoliła mi nabrać pewności co do metody, zacząć uważnie towarzyszyć, wykorzystywać analizę ruchu w nieoceniającym towarzyszeniu osobom, wyłapywaniu tematów do pracy. Pomogło mi to realnie  w prowadzeniu grup - w byciu tu i teraz, w patrzeniu na konkrety i szczegóły w otwieraniu tematów, w zadawaniu pytań. Jestem nieustannie zachwycona, że doświadczanie ruchu sprawia, że zaczynam bardziej rozumieć. Zachwyca mnie też doświadczenie, że z jednej strony ciało i ruch pozwalają kontaktować się z czymś, co dopiero wychodzi z podświadomości, a z drugiej strony pozwala konkretnie nazwać, doprecyzować wiele myśli, emocji. Cieszę się, że mogłam doświadczać takiego bogactwa w przestrzeni stworzonej przez Ciebie.

Dopiero u Ciebie tak naprawdę uświadomiłam sobie, że z ciałem można "porozmawiać" na wiele innych tematów. Że mogę je zapytać o to, jaka jestem w relacjach, w rolach, które przyjmuję i w pragnieniach, które we mnie drzemią. Jeśli chodzi właśnie o to wzbogacanie, to bardzo przyjemnym doświadczeniem było dla mnie wchodzenie w ruch innej osoby, które wykonywałyśmy przy okazji któregoś ćwiczenia. Miałam wrażenie, że moje ciało jest mile zaskoczone - jakbym zjadła coś, czego nigdy wcześniej nie próbowałam 🙂 I pewnie tak jest, że poszerzając spektrum ruchu, poszerzamy spektrum swoich reakcji.

Chciałabym podziękować za dzisiejsze spotkanie. Uczestniczyłam bez włączonej kamerki, ponieważ czułam, że tak będzie dla mnie najlepiej, choć może wyglądało to trochę niegrzecznie. Moje ciało zapamiętało ruch, który wykonałam, kiedy przechodziłam z pewnego ,,stanu". W owym stanie czułam, a właściwie moje ciało czuło się, ciężko. Było bardzo przygarbione, takie trochę skulone, przygniecione do ziemi, ze spuszczoną głową i ramionami, prawie dotykające podłogi. Wsłuchałam się w nie i było mu bardzo, ale to bardzo ciężko i niewygodnie. Aż samo prosiło się o ruch. Po rozgrzewce było mniej sztywne i łatwiej było mu się lekko wyprostować, poczuć giętkość, a ramiona i ręce, jakoś tak trochę z potrzeby, jaką np. czujemy, gdy jesteśmy zbyt długo w jednej pozycji, podążyły za tułowiem. Po prostu poczułam, że ruch jest możliwy.

Dużo przyjemności odczuwałam z dzisiejszego spotkania w ruchu. U mnie praca z ciałem, powrót do domu-ciała, nawiązanie kontaktu z ciałem pomogło mi bardzo w pójściu do przodu. W zaciekawieniu się czymś, co nigdy bym nie przypuszczała, że może mnie to zaciekawić. Cieszę się bardzo z tego, cieszę się, że mogłam być na zajęciach. Teraz czuję, że chce iść do świata, mieć kontakt. Tak długo się ukrywałam z powodu różnych sytuacji. Teraz już odczuwam, że to jestem ja. I nieraz czuję, jak dobrze być mną. Cieszę się z tego, że taka jestem i nie chcę być nikim innym.