Świadomość ciała i emocje. Po co zastanawiać się nad tym, jak się czujesz?

Tym „czymś”, co pomaga znaleźć odpowiedzi na powyższe pytania w dużym stopniu jest introcepcja.

Introcepcja umożliwia poznanie stanu wewnętrznego, dostrzeżenie doświadczeń z ciała, co pomaga w rozpoznaniu tego, jak się naprawdę czujesz. Czy czasem czujesz się lżej lub ciężej, pomimo, że ważysz tyle samo? Czy zdarza Ci się na przykład udzielać na to pytanie nieco automatycznej odpowiedzi nawiązując np. do jakiejś sprawy, która Ciebie nurtuje? Być może dany temat masz bardziej w umyśle, może nie jest tak, że zajmuje on całe Twoje odczuwanie i zmysły?

Po co warto się tym zajmować jak w życiu tyle się dzieje?

Ano właśnie po to! By zorientować się naprawdę o tym, co ważne w teraźniejszości i nie obciążać się tak bardzo przeszłością. To, co myślimy, czym zaprzątamy nieraz swój umysł, bywa nawykowe. Przez to lub dzięki temu, że często wyświetlasz dane myśli na ekranie swojego umysłu, trudniej jest poczuć coś innego, mimo, że istnieje w Twoim ciele.

Introcepcja pozwala bardziej skupić się na teraźniejszości, co wnosi więcej życia, ugruntowania i kreatywności.

Niektóre osoby łatwiej odczuwają stany emocjonalne, inne są świadome swego ciała. Introcepcja pomaga zintegrować odczuwanie obydwu.

Podam Ci prosty przykład:

Unieś ręce w górę i zadaj sobie pytanie zanim je opuścisz: dlaczego to robisz? Zmęczenie, ból? Może jest jakaś głębsza odpowiedź związana z emocjami: obawy, złości, napięcia? Często robimy coś za mocno lub za szybko się wycofujemy. To jest bardzo prosty przykład. Możesz zacząć obserwację siebie od czegoś prostego 😊

Możesz obserwować siebie w relacji z kimś, z grupą, ze sobą – zauważ co robisz w ciele? Jak się poruszasz, siedzisz, stoisz? Jaki jest przepływ Twojego ruchu, tempo, napięcie, rozluźnienie, miejsce które zajmujesz w przestrzeni?

Przypominaj sobie pytanie: dlaczego teraz robisz w ruchu to, co robisz? Co z tego co czujesz w ciele i w emocji Cię do tego skłania?

Poprzez regularną obserwację siebie zaczniesz odkrywać różne życiowe wzorce. Niektóre sprzyjające, niektóre czekające na „aktualizację”.

Rozpoznanie wzorców, przy jednoczesnym poznawaniu języka ruchu i ciała, może wspierać życie zorientowane na dobre samopoczucie. Życie realnie w teraźniejszości i w równowadze, w zmiennym czasie, jaki mamy.