Dużo przyjemności odczuwałam z dzisiejszego spotkania w ruchu. U mnie praca z ciałem, powrót do domu-ciała, nawiązanie kontaktu z ciałem pomogło mi bardzo w pójściu do przodu. W zaciekawieniu się czymś, co nigdy bym nie przypuszczała, że może mnie to zaciekawić. Cieszę się bardzo z tego, cieszę się, że mogłam być na zajęciach. Teraz czuję, że chce iść do świata, mieć kontakt. Tak długo się ukrywałam z powodu różnych sytuacji. Teraz już odczuwam, że to jestem ja. I nieraz czuję, jak dobrze być mną. Cieszę się z tego, że taka jestem i nie chcę być nikim innym.

Chciałabym podziękować za dzisiejsze spotkanie. Uczestniczyłam bez włączonej kamerki, ponieważ czułam, że tak będzie dla mnie najlepiej, choć może wyglądało to trochę niegrzecznie. Moje ciało zapamiętało ruch, który wykonałam, kiedy przechodziłam z pewnego ,,stanu". W owym stanie czułam, a właściwie moje ciało czuło się, ciężko. Było bardzo przygarbione, takie trochę skulone, przygniecione do ziemi, ze spuszczoną głową i ramionami, prawie dotykające podłogi. Wsłuchałam się w nie i było mu bardzo, ale to bardzo ciężko i niewygodnie. Aż samo prosiło się o ruch. Po rozgrzewce było mniej sztywne i łatwiej było mu się lekko wyprostować, poczuć giętkość, a ramiona i ręce, jakoś tak trochę z potrzeby, jaką np. czujemy, gdy jesteśmy zbyt długo w jednej pozycji, podążyły za tułowiem. Po prostu poczułam, że ruch jest możliwy.

Wystarczy zaufać ciału i pozwolić mu się poruszyć. W pewnym momencie ciało posyła własne "myśli", ponieważ wiele rzeczy pamięta i nosi w sobie wiele rozwiązań. Ten rodzaj poznania – moim zdaniem – jest głębszy, gdyż od razu doświadczam zmiany! Mam wrażenie, że podczas pracy z ciałem zachodzi proces składania w całość, a w efekcie – doznanie spokoju. Mam poczucie lekkości ciała i elastycznego jak guma kręgosłupa, który jeszcze 3 miesiące temu wydawał się sztywnym palem. Po zajęciach z ruchowymi wzorcami rozwojowymi pierwszy raz doświadczyłam nieporównywalnego z niczym doświadczenia wolności i nieograniczonych możliwości. Zdałam sobie sprawę, że to, czego w sobie nie akceptuję, bo wydaje mi się gorsze, jest mi tak naprawdę niezbędne i potrzebne. Dotknęłam w ciele takiej przestrzeni, która nic nie musi, a wszystko może. Doznałam, jak ważny jest nieoceniający odbiorca, obecny i towarzyszący. Nazwałam dzięki temu rzeczy, których nie umiałam nazwać albo nie miałam do nich dostępu z jakichś powodów. Doświadczenia z zajęć przekładają się bezpośrednio na konkretne sytuacje w życiu.

To był inspirujący czas wglądu w siebie, budzenie świadomości z intencją, uzyskanie lekkości i przepływu. Za wszystko, czego mogłam tu doświadczyć, ucieleśnić, spróbować, dowiedzieć się - dziękuję. Twój głos, Aga, i prowadzenie budzi inne kobiety. Dziękuję, że mogłabyś być moją czułą przewodniczką.

W moim procesie terapeutycznym w pewnym momencie czegoś brakowało. Czułam, że chcę się poruszyć. Najpierw był to ruch w kierunku znalezienia kursu. Później pełna lęku droga na pierwsze zajęcia. Lęk towarzyszył mi do ostatniej godziny kursu, jednak stał się już bardziej oswojony. Taniec z lękiem w kręgu życzliwych osób stwarza go mniej strasznym.

Szukam, szukania mi trzeba - to słowa, które opisują tę cudowną podróż z Agnieszką. To, co się działo, jest nie do opisania słowami. Ja inaczej chodzę, inaczej siadam, jem i trzymam długopis. Mogłabym opisywać bez końca, powiedzieć DZIĘKUJĘ to nie powiedzieć NIC. Czas piękny, cudowny, trudny, a przede wszystkim czas bycia przy sobie ze sobą w sobie. Do zobaczenia!

Po wielu latach nieczucia na różnych poziomach zaczynam się ruszać. Nie dla sportu i sprawności, ale szukając nowej drogi do odkrycia siebie. Do tego, co się we mnie dzieje, co czuję, czego chcę, czego potrzebuję. I ta droga w zadziwiający dla mnie sposób odkrywa przede mną to, do czego nie udawało mi się dotrzeć w żaden inny sposób. Chcę iść nią dalej.

Cykl spotkań tworzy możliwość odkrycia siebie na nowo. To nauka bycia tak po prostu. Usłyszenia potrzeb własnego ciała i poruszenie nim w niekonwencjonalny sposób. Wyjście poza ramy w bezpiecznej grupie. Zdobycie umiejętności bycia blisko siebie i przy sobie pośród innych ludzi. Odkrycie różnic, jakości w zrozumieniu, że jesteśmy JEDNYM.

Kończę w poruszeniu i poczuciu własnej mocy. Czuję wdzięczność do siebie, że tak wiele sobie dałam i na tak wiele sobie pozwoliłam, nie szukam na zewnątrz, bo mam to w sobie. I już. Zawsze miałam. Dziękuję Agnieszko za Twoją skromność, mądrość, czułą obecność i za to, że tak hojnie się dzielisz.

Otworzyłam swoje ciało na dotyk, na czucie, na innych. Teraz moje ciało mówi do mnie, czasem głośno, czasem cichutkim szeptem, nie ważne - teraz je słyszę, nawet ten najmniejszy szept. Chciałabym, żeby inni też usłyszeli, żeby mieli okazję złapać kontakt z samymi sobą. Tego, co mówi ciało, nie zagłuszy głowa, nie wykrzyczy świat. Aga, raz jeszcze dziękuję, że mogłam być z Tobą i innymi kobietami, że przyjęłaś mnie do swojej społeczności. To dla mnie bardzo ważne, że mogę doświadczać siebie samej głębiej, pełniej, prawdziwej.

Agnieszko, bardzo dziękuję Ci za wspólną podróż. Jestem wdzięczna za Twoją obecność, tak zapraszającą, ciepłą, włączającą różne perspektywy, potrzeby, emocje. To był dla mnie wspaniały rok, wzbogacający mnie jako człowieka na wielu płaszczyznach. Czuję ogromną wdzięczność za to, że mogłam spotkać tak wspaniałą Przewodniczkę. Z wielką ciekawością otwieram się na to, co przyniesie przyszłość, licząc na więcej spotkań w tańcu, ruchu, rozmowach.

Trudna droga zaprowadziła mnie tutaj. Jestem szczęśliwa, że mogę tu być. Intencja to wolność - a wolność daje odwagę. Z kolei odwaga miłość, żeby kochać swoje ciało i duszę. Kurs dał mi niesamowitą energię, z której mogę czerpać w codziennym życiu! Dziękuję.

Warsztat okazał się być dla mnie terapeutyczny. Dużo wiedzy, którą mogę wykorzystać w pracy zawodowej, w treningu tanecznym, odnieść się z tym do życia codziennego i spojrzeć w głąb siebie. Uruchomiły się emocje, pokazało się światło do zwolnienia blokad. Dziękuję.

Oferta kursu na stronie jest naprawdę ubogo opisana, bo wydarzyło się mnóstwo i o wiele więcej! Ale rozumiem to, bo czasem ciężko jest ubrać w słowa, odnaleźć je. Przeżyłam głęboką podróż w głąb siebie w towarzystwie pięknych istot, sióstr. To było możliwe tylko dzięki Tobie, Aga. Stworzyłaś przepiękną przestrzeń, byłaś naszą przewodniczką, zaprowadziłaś nas po naszą moc. Dziękuję!

Język ruchu to w moim rozumieniu taki tłumacz, który przekłada z cielesnego na rozumowe. To, co wyrażam ciałem, łatwiej jest mi nazwać. Prościej jest zauważyć, że coś się we mnie skręca, coś boli, coś mam ściśnięte, a coś innego aż rwie się otwarcia i ciągnie resztę do działania. Interpretacja następuje później. To świadome wykorzystanie ciała jako medium do wyrażania emocji, myśli i doświadczeń.

Kiedy moje serce zabije mocniej a ciało podpowiada, że dana osoba, praktyka jest bezpiecznym miejscem, któremu mogę powierzyć moje prawdziwe doświadczenie, podążam za tym wołaniem tak daleko, jak to możliwe. Kurs Świadome Ciało i Język Ruchu był dla mnie naturalnym, kolejnym krokiem rozwijania mojej relacji ze sobą i z praktyką Laban/ Bartenieff, Terapią Tańcem i Ruchem,  wyrazem zafascynowania pracą Agi. Rozpoczynałam go z poczuciem zaufania, ale też tajemnicy, gdzie zaprowadzi mnie ten rok, z cichym głosem w środku: „też bym chciała tak pracować”. W trakcie tego roku, ten głos stawał się coraz głośniejszy, moje doświadczenie coraz głębsze, a zaangażowanie w poznawanie języka, mapy tego podejścia coraz intensywniejsze. Zanim skończyłam szkolenie, prowadziłam już swoje warsztaty i sesje indywidualne, które od kilku lat kontynuuję i rozwijam. Traktuję i zawsze będę traktować wiedzę i osobiste przeżycia z tego kursu jako solidną bazę i ważny taneczny, ruchowy, świadomościowy dom.

(...) Ruch i taniec otwiera przestrzeń nowego poznania, doświadczania, uwalnia części, ktore w moim odczuciu trudno wydobyć w inny sposób. Ruch jest częścią naszej natury, korzystanie z niego w sposób świadomy jest jak powrót do matki natury, gdzie czujesz przestrzeń i zaufanie. Prowadzenie Agi i Karen jest fascynujące, pełne pasji, doświadczenia oraz mądrości życiowej, a wszystko opakowane jest w troskę i dbałość o każdy szczegół. Największym zaskoczeniem był dla mnie fakt, że moje ciało wręcz pochłaniało język ruchu - znacznie szybciej niż umysł pojmował zagadnienia, jednak struktura stworzona przez Prowadzące otworzyła przestrzeń zrozumienia i integracji ciała oraz słowa. Niepowtarzalne doświadczenie. Gorąco polecam ten kurs.

Roczny kurs otworzył mi dwie drogi: do siebie i do świata. Dzięki niemu odbyłam głęboką podróż do wnętrza i uporządkowałam wiele procesów, które wcześniej pozostawały nieuświadomione. Ponadto zmieniłam kierunek zawodowej ścieżki - otworzyłam firmę, by dalej dzielić się wiedzą o mądrości ciała, która pomaga odnaleźć siebie, swój prawdziwy głos. Zjazdy przebiegają w przemiłej, twórczej i bezpiecznej atmosferze, która pozwala wiele pomieścić, zarówno z poziomu osobistego, jak i grupowego doświadczenia. Zajęcia są stworzone w taki sposób, by łagodnie i z uważnością na siebie zapraszać do poznawania języka ruchu. Prowadząca Agnieszka Sokołowska we współpracy z Karen Studd dostrzegają każdą osobę, służą wsparciem, wyjaśniają, tłumaczą. Ucząc się pracy z ciałem i prowadzenia grup od Agnieszki, ma się poczucie równości, wymiany, a nie sztywnej hierarchii: "mistrz-uczeń", choć bez wątpienia Aga jest mistrzynią w tym, co robi!

Udział w kursie, a co za tym idzie - poznanie języka ruchu, elementów terapii tańcem i ruchem, to podróż do siebie. Podróż, która zaczyna się od kroków, najpierw niepewnych, nieco chaotycznych, bywa w tym tak samo dużo ciekawości, co spotkania ze swoją niemocą, zgody na swoje "nie wiem". Dla mnie to były kroki stawiane do budowania siebie na nowo, pozwolenie sobie na bycie po swojej stronie, wytańczanie żałoby po śmierci Taty. Budowałam swoją ruchową frazę, sprawdzałam różne kierunki, podobnie działo się w życiu, dojrzewałam do zmian, które dziś wcielam w życie. Polecam, to jedno z piękniejszych doświadczeń i najlepszych wyborów, na które sobie pozwoliłam, poszerzając przede wszystkim świadomość siebie w ciele. Nad całością czuwają Agnieszka z Karen. Obie niezwykle czułe i uważne, inspirujące i wspierające. Tworzą i trzymają przestrzeń. Pomagają zbudować swoje skrzydła i fruwać.

(...) Obszar ciała i ruchu potrzebuje mapy, pojęć i przewodnictwa, które uzyskałam na tym kursie. Ciało opowiada językiem ruchu o naszym obecnym ja, naszej historii oraz historii naszych relacji. Świadomość ciała i znajomość języka ruchu otworzyła mi możliwości do wsłuchiwania się i dialogu z tym, co do tej pory nie było możliwe, by zawrzeć to w słowach. Kurs pozwala znane z praktyki psychoterapeutycznej pojęcia opisujące świat wewnętrzny naszej psychiki rozpoznać w sobie, świadomie doświadczyć i ucieleśnić. Jest to dla mnie największe odkrycie i wartość, którą zabrałam jako psychoterapeutka z kursu. Pracuję psychoterapeutycznie z większą świadomością ciała i znajomością języka ruchu, co jest dla moich pacjentów i dla mnie potencjałem to pełniejszego bycia ze sobą i w życiu.

Roczny kurs z Agą i Karen był mnie doświadczeniem świadomego powrotu do siebie - pełniejszego zrozumienia swoich emocji, potrzeb a co najważniejsze był dla mnie zaproszeniem do ucieleśnienia tych doświadczeń. Odkryłam niedostępne mi wcześniej informacje, które podpowiada moje ciało i zaczęłam się z tym ruszać. To, co poruszyło się na kursie i w grupach praktykujących już się nie zatrzymuje, a ja idę dalej przez życie jakby bardziej żywa, z uważnością na szepty i krzyki mojego ciała, czerpiąc i mądrość i przyjemność z ruchu i kontaktu z ucieleśnioną mądrością mnie samej. Jakościowy kontakt ze sobą praktykowałam już od kilkunastu lat, a dzięki pracy na kursie dostrzegam nowe jego jakości i sposoby bycia ze sobą.

Dla mnie język ruchu to unikalne, głębokie połączenie procesu poznania siebie oraz transformacji poprzez ruch. Pozwala na pracę ze sobą i z innymi, poprzez ciało i emocje w nim zamieszkałe. Odkrycie, że ruch może pomóc nawiązać relacje ze swoim ja, oswoić i pomóc przyjrzeć się i przejrzeć w swoich wzorcach zachowań, ma moc wyzwalającą. Poprzez ćwiczenia, ciało uczy się jak to jest, kiedy cielesne i umysłowe ja wspierają się nawzajem, kiedy można w bezpieczny sposób odważyć się na zmianę  swojego wzorca zachowania i zacząć rozumieć język, którym komunikuje się z nami ciało.

Język ruchu pozwala mi wyrażać siebie w pełni. Daje narzędzia, dzięki którym nareszcie doświadczam połączenia ciała, emocji, myśli i autentycznego bycia w „tu i teraz”. Zaprasza do eksplorowania różnych jakości ruchu i dzięki temu otwarcia się na to, co nowe, ciekawe, ale też trudne w mojej codzienności. Niezmiennie zaskakuje mnie to, jak, wytańczając przeróżne tematy życiowe, dochodzę do niesamowitych wniosków, budzę swoją kreatywność, podejmuję decyzje i planuję moje działania. Bogactwo emocji i myśli, które wynikają z mojej praktyki ruchowej, jest wręcz oszałamiające.

(...) Przez szczęśliwie napotkane drzwi wkroczyłam do zupełnie nowego świata, który choć wcześniej intuicyjnie jakoś wyczuwany, dopiero w trakcie zajęć otworzył się dla mnie w całym swoim pięknie, wielowarstwowości i szerokich możliwościach rozwoju świadomości jednostki poprzez pracę z ciałem. (...) Ten rok pracy to był niezwykle intensywny czas, który wyraziście wpłynął na moje odbieranie rzeczywistości, siebie w świecie i relacjach. Uzbrojona w trakcie kursu w bardzo szeroki narzędziownik do pracy indywidualnej i pracy z grupą, pomimo upływu wielu miesięcy od jego zakończenia, nadal podróżuję po tym niezwykłym świecie i z pasją odkrywam kolejne aspekty i ścieżki świadomej pracy z ciałem. Dziękuję Ci Agnieszko za to, że tworzysz przestrzeń do takich doświadczeń i przeżyć.

Niezależnie od długości tematu zajęć, zawsze dzieje się magia. Bycie ze wspaniałymi kobietami. Bezpieczeństwo, zaufanie, bliskość, przyjaźń i inne. To wszystko sprawia, że czuję się naprawdę dobrze i wracam do siebie.

Ogromne podziękowania za możliwość rozwoju, za ogrom wiedzy, za przestrzeń do wglądów, za możliwość i bezpieczeństwo. Wszystkim osobom, które pracują poprzez ciało, polecam udział w warsztatach. Są skarbnicą wiedzy niedostępną w takiej pigułce w żadnej książce.

Będąc znów na tej samej sali i na tym samym warsztacie, ale już w innej roli - osoby asystującej i wspierającej oraz już trenerki języka ruchu - miałam poczucie pewnego domknięcia. Zobaczyłam siebie, jak kilka lat temu byłam w tym samym miejscu, w momencie, kiedy zupełnie zmieniałam kierunek swojej zawodowej ścieżki, ze swoim strachem i niepewnością, czy droga pracy z ludźmi jest dla mnie, czy to dobry trop, czy się uda, czy to zadziała, czy moje marzenie, by mieć pasjopracę ma szansę się spełnić… Mając za sobą już kilkanaście warsztatów, które ciągle modyfikuję, jestem bliżej pewności, że tak, że to się może udać, że można robić to, co się kocha i co jest dobre dla mnie, a przy tym dobre dla innych, że moja pasjopraca istnieje. Czy droga do jej znalezienia jest łatwa i przyjemna? W moim przypadku była trudna, pełna zatrzymań, powrotów, gór i dolin, gubienia ścieżki i jej odnajdywania, ale też pełna satysfakcji i radości ze spotkań z ludźmi, którzy podążają w podobnym kierunku. Jednak pierwsze kroki na tej drodze były stawiane w warunkach bezpiecznych, wręcz „laboratoryjnych” - na wielu warsztatach, gdzie moje ciało mogło sprawdzić, jak się czuje, gdy podąża ku czemuś, do czego ciągnie je serce. Agnieszko, jeszcze raz dziękuję za Twoje zaproszenie oraz ciągłe zapraszanie do powrotu do domu-ciała.

Trzeba ogromnej umiejętności szkoleniowej i lat pracy, żeby stworzyć tak fantastyczny program rozłożony na niecałe dwa dni. Szkolenie, które Agnieszka prowadzi, ma w sobie piękną równowagę. Między nauką przez rozumienie a nauką przez doświadczenie, miedzy czuciem a analizowaniem. Skorzystają z niego zarówno osoby, które jeszcze nie zaczęły pracy z grupą, jak i te, które są już w tym procesie. Każda minuta szkolenia niosła ze sobą sens i wartość. Chce się tylko wracać.

Wejście w doświadczenie kontaktu z ciałem jest jednocześnie wejściem w jakiś tajemny świat, w którym wszystko jest połączone. I także na warsztacie projektowania scenariuszy dla grup nie chodzi tylko o wiedzę. Ważne, by mieć intencję, ale jeszcze ważniejsze, by nie przyklejać do niej swojej wizji sposobu spełnienia. Intencja plus swobodne wypłynięcie w przygodę dziania się sprawia, że pojawiają się nowe ścieżki i dotknięcia w samo serce. Mocne i czułe zarazem.

Analiza Ruchu R. Labana wniosła w moje życie możliwość patrzenia z większym dystansem na siebie, najbliższych i ludzi, z którymi pracuję. W chaosie, który często panuje w moim życiu, takie narzędzie, jakim jest Analiza Ruchu Labana, staje się bezpieczną wyspą, na której mogę zebrać siły i nieco uporządkować otaczający mnie świat. Język ciała jest językiem, którym najbardziej lubię mówić i mam w sobie ogromną chęć eksplorowania tego narzędzia, tak, by móc rozmawiać nim z innymi, a może pomagać w nauce mówienia nim.

Dzięki warsztatom mogłam poczuć, że moje ciało zawsze i bez względu na wszystko jest moim największym sprzymierzeńcem. Zmienił się nie tylko mój stosunek do samej siebie, ale i do innych ludzi. Nie będzie przesadą, jeżeli powiem, że po Treningu czuję się bardziej osadzona w świecie i mam w sobie o wiele więcej radości.

Odkrywanie nowego ruchu jest dla mnie fascynujące. Przełamywanie schematów ruchowych i wypróbowywanie nowego ruchu działa mocniej niż się spodziewałam - i na moje ciało, i na emocje. Czuję, że to, co w sobie noszę zostało wstrząśnięte, zamieszane i ma teraz inną, świeżą jakość.

Dostałam nowe narzędzie i wiedzę dotyczącą pracy z ciałem - od innej strony niż zazwyczaj się tym zajmuję. Mam możliwość obserwacji, jak analiza ruchu wpływa na moje grupy i na mnie samą. Biorę świadomość bogactwa i różnorodność jakości ruchowych, przyjemność poruszania się w kategoriach BF, w kontakcie z ciałem, możliwość twórczej pracy ze swoimi trudnościami i pytaniami poprzez kategorie LBMS. Technika Bartenieff zdecydowanie wpływa na umiejętność bycia w ruchu i mój sposób prowadzenia zajęć. Nie wymyślałam ruchu, mogłam być ze sobą w kontakcie, spontanicznie, ale ze świadomością. To taki inny rodzaj przyjemności, przyjemności z bycia w CAŁOŚCI, z myślami, emocjami i ciałem.

W pewnym momencie ciało posyła własne “myśli”, ponieważ wiele rzeczy pamięta i nosi w sobie wiele rozwiązań. Ten rodzaj poznania moim zdaniem jest głębszy, gdyż od razu doświadczam zmiany! Mam wrażenie, że podczas pracy z ciałem zachodzi proces składania w całość, a w efekcie doznanie spokoju. Mam poczucie lekkości ciała i elastycznego jak guma kręgosłupa, który jeszcze 3 msc. temu wydawał się sztywnym palem. Po zajęciach z ruchowymi wzorcami rozwojowymi pierwszy raz doświadczyłam nieporównywalnego z niczym doświadczenia wolności i nieograniczonych możliwości. Zdałam sobie sprawę, że to, czego w sobie nie akceptuję, bo wydaje mi się gorsze, jest mi tak naprawdę niezbędne i potrzebne. Doświadczenia z zajęć przekładają się bezpośrednio na konkretne sytuacje w życiu. Pomaga w tym podejście Labana z tematami takimi jak: wysiłek-regeneracja, wewnątrz-zewnątrz, stabilność-mobilność, zadaniowość-ekspresja. Każdy może przypisać im swoje znaczenia i ta inna perspektywa jest zawsze ciekawa.

Dopiero u Ciebie tak naprawdę uświadomiłam sobie, że z ciałem można "porozmawiać" na wiele innych tematów. Że mogę je zapytać o to, jaka jestem w relacjach, w rolach, które przyjmuję i w pragnieniach, które we mnie drzemią. Jeśli chodzi właśnie o to wzbogacanie, to bardzo przyjemnym doświadczeniem było dla mnie wchodzenie w ruch innej osoby, które wykonywałyśmy przy okazji któregoś ćwiczenia. Miałam wrażenie, że moje ciało jest mile zaskoczone - jakbym zjadła coś, czego nigdy wcześniej nie próbowałam 🙂 I pewnie tak jest, że poszerzając spektrum ruchu, poszerzamy spektrum swoich reakcji.

Na pewno wykorzystam podczas pracy ze studentami, ale również do prowadzenia warsztatów z innymi grupami wiedzę i wskazówki "techniczne" dotyczące budowania scenariuszy. Tak naprawdę każde doświadczenie, obserwacja, refleksja wzbogaciły mnie o nowe spojrzenie, perspektywę. Wyjeżdżam z przekonaniem ze lepiej siebie poznałem 🙂 Dziękuję ci za Aga za tą możliwość oraz za cudowną przestrzeń, która stworzyłaś. Cenne podczas szkolenia jest praktyczne uczenie się w grupie, prowadzenie próbki zajęć i informacje zwrotne od grupy i prowadzącej. Ważne jest doświadczenie siebie w różnych rolach: uczestnika, prowadzącego, obserwatora. Zrozumiałem, jak istotna jest moc instrukcji i towarzyszenie grupie w doświadczeniu. Cudownie dzielić doświadczenie z innymi ludźmi i wspólnie szukać różnych możliwych dróg na poprowadzenie grupy. Dostałem na tych zajęciach cały pakiet rzeczy, o których mogę teraz myśleć i pracować z ich wykorzystaniem. Dziękuję Tobie i sobie. Warsztaty prowadzone przez Agę cechują się wielowarstwowym podejściem. Poza sferą merytoryczną dają możliwość doświadczenia wielu punktów widzenia. Wskazówki i feedback dawane przez prowadzącą są klarowne i konstruktywne, dające jasny kierunek do dalszej pracy własnej i rozwoju. Z chęcią wróciłem już na kolejne warsztaty prowadzone przez Agę. Dziękuję.

Szkolenie pozwoliło mi na stworzenie mojego autorskiego scenariusza do pracy z kobietami. Dało mi niezbędne narzędzia, wiedzę, którą teraz odpowiednio chcę wykorzystać w swojej pracy. Dziękuję za wspaniałą atmosferę. Utwierdziłam się, że chcieć to znaczy móc. Wracam, ugruntowana w moim działaniu. Dziękuję, Agnieszko.

Na szkoleniu z projektowania scenariuszy pod przewodnictwem Agi jest sporo poczucia, że wszystko, co się dzieje jest słuszne i właściwe, dzięki czemu otwartość na doświadczenia jest głęboka i "do sedna". Opieka merytoryczna prowadzącej pozwala na zweryfikowanie swoich własnych praktyk zawodowych - nie tylko w wymiarze pracy terapeutycznej z grupami, ale też osobistej. Uprzytomniłem sobie dzięki szkoleniu, jak ważna jest merytoryka i przepływ. Z wielką wdzięcznością.

Udział w szkoleniu w praktyce zawodowej dał mi połączenie pomiędzy dwoma dziedzinami, w których funkcjonuję zawodowo: tańcem i rozwojem osobistym. Pokazał, że mogę traktować swoje doświadczenia jako zasób, fundament, na bazie którego mogę dobudowywać kolejne doświadczenia, które razem stworzą spójną całość. W perspektywie osobistej: żadne z dotychczasowych doświadczeń ruchowych i rozwojowych nie dało mi osobiście takiego wewnętrznego progresu, otwarcia możliwości i wiary w nie, że mogę - DUŻO MOGĘ. Wszystko przebiegło w przyjemny, ciekawy sposób.

Praca na grupie pozwoliła mi nabrać pewności co do metody, zacząć uważnie towarzyszyć, wykorzystywać analizę ruchu w nieoceniającym towarzyszeniu osobom, wyłapywaniu tematów do pracy. Pomogło mi to realnie  w prowadzeniu grup - w byciu tu i teraz, w patrzeniu na konkrety i szczegóły w otwieraniu tematów, w zadawaniu pytań. Jestem nieustannie zachwycona, że doświadczanie ruchu sprawia, że zaczynam bardziej rozumieć. Zachwyca mnie też doświadczenie, że z jednej strony ciało i ruch pozwalają kontaktować się z czymś, co dopiero wychodzi z podświadomości, a z drugiej strony pozwala konkretnie nazwać, doprecyzować wiele myśli, emocji. Cieszę się, że mogłam doświadczać takiego bogactwa w przestrzeni stworzonej przez Ciebie.

Dopiero dzięki znajomości języka ruchu w oparciu o podejście Rudolfa Labana można zacząć odkodowywać to, co się odkrywa w praktyce. Szkolenie pokazało mi znaki używane w kodzie ruchu, dzięki czemu wiem, na co zwracać uwagę. Biorę dla siebie mocno do serca przekonanie Labana, że nie ma dobrych i złych ruchów. One wszystkie są o czymś. Warto poznać język ruchu, aby zrozumieć swoje ciało i odkryć , co ono mówi o stanie umysłu

Aga, po raz kolejny dużo zabieram ze szkolenia - poznawczo i rozwojowo. Układają mi się w głowie i w ciele wzorce rozwojowe, kształty, akcje - mam swoje ulubione ścieżki i takie, które mnie zaciekawiają. Rozwojowo zabieram zdanie połączone z doświadczeniem wielu dobrych i zaskakujących spotkań na tym szkoleniu. Lubię bardzo patrzeć i doświadczać tego, jak pracujesz!

Analiza Ruchu pozwala mi być bliżej siebie: lepiej czuć swoje ciało, odczytywać jego sygnały, bardziej szanować jego potrzeby. Uczę się wykorzystywać zdobywaną wiedzę o ruchu w pomocy sobie samej, w zakresie ponoszenia mniejszych wydatków energetycznych i radzenia sobie ze stresem. Uczę się innego kształtowania relacji. Dostrzegam pozytywne zmiany w podejściu do siebie samej i innych. Kiedy coś chcę zmienić w swoim podejściu, czasem myślę, a raczej próbuję poczuć, jaki to mógłby być ruch.

Uczestnictwo w Treningu Świadomości w oparciu o podejście Laban/Bartenieff i terapię tańcem to wspaniałe spotkanie, które niesie bogactwo wiedzy teoretycznej, zrozumienie zasad, na jakich opiera się teoria symboliki ruchu wg Labana i Batrenieff, i włączeniem tego w praktykę. Przynosi konkretne efekty w postaci zwiększonej świadomości kontaktu ciała ze sferą mentalną, emocjonalną, uczuciową, zrozumienie tych zależności i empiryczne odczucie tego oddziaływania na sobie, co jest bezcennym doświadczeniem. Bardzo polecam.

Trening świadomości to niezwykły, wnikliwy wgląd w siebie, możliwość przyjrzenia się najważniejszym tematom życiowym w nowy, ciekawy sposób w ruchu. Taniec i ruch pomimo 25-letniego doświadczenia, nigdy nie był dla mnie tak głęboki jak teraz. Teraz widzę, że ta droga może ewoluować, że mogę pogłębiać pracę ze sobą w tańcu i z innymi ludźmi, pokazując sobie i innym nowe możliwości i nową perspektywę. Trening był rozszerzeniem mojej drogi, po której szłam już wcześniej. Pogłębił moje doświadczenie siebie i jeszcze bardziej przybliżył mnie do tego, co podpowiadała mi już intuicja. Pokazał mi że to, co mówi moje ciało, ma sens i warto go słuchać. Trening "był" ze mną w najtrudniejszych momentach mojego życia i pomagał zrozumieć emocje i procesy, które zachodziły w mojej świadomości. Dał pełniejszy wgląd w moją nieświadomość. Dzięki treningom lepiej czuję siebie i ludzi, podejmuję bardziej świadome decyzje, żyję w zgodzie ze samą sobą i pełniej doświadczam świat.

Dużą zaletą TRENINGU ŚWIADOMOŚCI jest jego rozłożenie w czasie. Na przestrzeni 7 miesięcy doświadczyłam wewnętrznego procesu odkrywania różnych znaczeń RUCHU w moim życiu oraz wkraczania ŚWIADOMEJ ANALIZY RUCHU do mojej codzienności. Po zakończonym treningu czuję, jak wzrosła moja świadomość ciała oraz wiedza o tym, jak wykorzystywać różne właściwości ruchu, jak intencjonalnie korzystać z możliwości związanych z przestrzenią, siłą i kształtem ruchu. Jestem zafascynowana tym, jak to wszystko wzajemnie się przenika, uzupełnia i tworzy całość.  Wiem też, że będę mogła lepiej radzić sobie z różnymi trudnymi sytuacjami i emocjami poprzez ruch.

Dziękuję Ci, Agnieszko, za twoją pasję, doświadczenie i mądrość ruchową i życiową 🙂 Z warsztatów zabieram ze sobą: jestem ucieleśniona, a język ciała jest tak samo ważny jak słowa, nawet bardziej prawdziwy, bo poza świadomością, przetworzeniem intelektualnym; ruch ma wpływ na wszystko, jest najbardziej naturalnym obszarem mojego życia; spojrzałam na siebie jak na integralną całość w różnych obszarach ciała, myśli, emocji, relacji. Zadziwienie, niedowierzanie. Jak to możliwe, że ruch ciała jest tak uzdrawiający dla ducha, emocji, relacji, myśli. Proces, który przeszłam, przyniósł dla mojego ciała wiele konsekwencji, z bolesnych, przerażających sił w dobroć i miłość. Opisywanie tego wymaga wielu słów, wolałabym to pokazać ruchem.

Dzięki warsztatom mogłam poczuć, że moje ciało zawsze i bez względu na wszystko jest moim największym sprzymierzeńcem. Wielką radość sprawiło mi zawierzenie mu i autentyczności jego potrzeb wyrażanych zawsze najprościej – odkrycie tej prostoty było dla mnie dużym wzruszeniem. Zmienił się nie tylko mój stosunek do siebie samej, ale do innych ludzi. Mam znacznie więcej szacunku i cierpliwości do potrzeb ich ciał, które teraz łatwiej mi zauważać. Nie będzie przesadą, jeśli powiem, że po tych zajęciach czuję się mocniej osadzona w świecie i mam w sobie o wiele więcej radości. Takiej po prostu, że jestem, tu i teraz. Agnieszko, bardzo, bardzo Ci dziękuję.

Przyjaciele mówili - zadbaj o siebie! Terapeuci mówili - jesteś ważna, uwierz w to! To było jak nakazywać osobie garbatej: wyprostuj się! W ruchu zrozumiałam, poczułam, doceniłam. Każde warsztaty były dla mnie odkrywaniem nowych obszarów siebie. W każde zajęcia wchodziłam z jakimś lękiem, niepewnością. A podczas warsztatów rozwiązanie przychodziło z zupełnie nieoczekiwanego kierunku i w wymiarze dużo pełniejszym, niż tego się spodziewałam.

Dla mnie to początek drogi do słuchania ciała i kierunku od ciała do intelektu. Chcę ją kontynuować. Co zyskałam? Moje ciało się znacznie uelastyczniło, bardziej się ugruntowałam, dałam sobie zgodę na przeżywanie nieprzyjemnych uczuć, jestem zdecydowanie bliżej siebie i jestem bardziej sobą. Akceptuję to. Do pracy z dziećmi zebrałam wiele ćwiczeń. Dziękuję. Ciało w emocjach - emocje w ciele. Ścieżka zmysłowo-uczuciowa, duet, który opowie o Tobie wszystko, jeżeli mu na to pozwolisz. Odsuń wszystkie myśli budujące Twoje przekonania, zacznij czuć, odczuwać, a przekonasz się jak dużo o sobie się dowiesz. Warto.

Trening dał mi możliwość powrotu do ciała, zaopiekowania się sobą. Kończę z poczuciem poruszenia i wdzięczności za cały proces, który teraz czuję - był całością. Niesamowite jest widzieć i doświadczać, jak wiele informacji wysyła nam nasze ciało i jak prawdziwe one są. Ciała nie da się oszukać. To doświadczenie utwierdza mnie w tym, że praca z ciałem jest nieodłączną częścią rozwoju. Pozostając w samej głowie, ograbiamy się z istotnej części nas samych.

Warsztaty prowadzone bardzo profesjonalnie – każda chwila wykorzystana. Duża różnorodność ćwiczeń – czułam, że z każdego z nich wynoszę coś dla siebie. Ruchu było dużo, ale nie za dużo, jak na niektórych innych zajęciach, w których uczestniczyłam. Po każdym module wyjeżdżałam zadowolona i ożywiona, co owocowało w moim życiu w ciągu kolejnych tygodni. Odkryłam też kilka ważnych spraw, z którymi później pracowałam z terapeutką i cieszę się, że one wypłynęły. Zapamiętam i wezmę ze sobą kilka ćwiczeń, inne i tak moje ciało odpowiednio wykorzysta. Dziękuję, Agnieszko!

Gdy zdecydowałam się na warsztaty, nie wiedziałam, co mnie czeka. Czułam intuicyjnie, że to będzie ciekawa, nowa podróż w nieznane zakątki mnie samej. I nie pomyliłam się. Agnieszka poprowadziła nas piękną, delikatną drogą do nas samych. Droga prowadzi przez odczuwanie ciała, oddech, czuły, subtelny, niewymuszony, własny ruch. Nic nie musisz, ruszasz się, bo chcesz, bo czujesz, że to Ty. Budzą się emocje dawno nieporuszone, zaklęte w dawnych zamrożeniach wstydu, lęku, porównywania się z innymi lub uśpionej, zdziwionej radości bycia  dzieckiem, ze sobą i w sobie. Przypływ i odpływ, zdziwienie i radość nowości. To jest  subtelny proces, który toczy się przez cotygodniowe spotkania z piękną muzyką w tle.  Osoby, które też uczestniczą w tej drodze, są świadkami przemian. Nasz ruch, emocje, chwila rozmowy po tańcu otwiera na wspólne przeżywanie wzajemnych odczuć i wrażeń. I nagle te obce kobiety z grupy, tańczące obok, stają się jak siostry we wspólnym domu. Mamy tak samo, jesteśmy odkrywcami siebie, swoich ciał i połączeń między ruchem, emocjami, myślami. I nie jestem w tym sama, mogę wyjść z ukrycia i pokazać innym, światu jaka jestem świadoma, pełna i kompletna. Jak mamy podobnie, ze swoimi lękami i radościami, jak inspirujemy się w drodze do siebie.  Twój ruch jest moim, moja emocja mieszka w Twoim ciele. Zamknięte oczy już nie są potrzebne, by czuć siebie. Ciało to Ty. Przepływ, ruch, fala szczęścia, harmonia  energii od stóp do głowy, wzajemność, wspólnota uśmiechu i spojrzeń. To wzruszenie pozostaje na zawsze w świadomości i daje poczucie niesamowitej siły i prawdy o sobie i świecie. Dziękuję.